PL
EN
DE
Niewielka wieś Długie znajduje się po południowej stronie Jedlicza. W 2018 roku liczyła ok.660 mieszkańców, jednak dawniej było ich wielu więcej. Tuż przed wojną wieś zamieszkiwało 670 osób. Dawniej miejscowość była połączona z przysiółkiem Poręby. Stanowiły one jedną wieś i były własnością dziedzica Jedlicza, Piotra Mleczki.
W 1435r. Długie przeszło na własność Piotra z Żarnowca.
Część miejscowości z czterema gospodarstwami podarował on Mikołajowi Krasnopolskiemu. Pod koniec XVI wieku wieś stanowiła własność Zarzeckiego.
W 1728 roku folwark został przekazany Paulinom ze Starej Wsi pod Brzozowem. Stał on się tak jak folwark z Żarnowca podstawą gospodarczego istnienia klasztoru. Dzięki temu zachował się interesujący Inwentarz Budynków Dworskich. W 1739 roku folwark nawiedził pożar. Budynki zostały odbudowane przez Paulinów. Kiedy zakon został zlikwidowany Długie i Poręby weszły w skład dóbr austryjackich.
U schyłku XIX wieku Długie stanowiło własność Władysława Bobrowskiego. Wybudował on pałacyk, który istnieje do dziś. Końcem września 1914 roku po wycofaniu się wojsk austro-węgierskich do wsi zawitali Kozacy. Ich pobyt był dość krótki, trwał zaledwie kilka dni. Tereny gminy Jedlicze zajęte zostały przez wojska sowieckie w pierwszej połowie września 1944 roku.
Założona została również w tym czasie Ochotnicza Straż Pożarna, która istnieje od 1948 roku. Była to inicjatywa mieszkańców: Władysława Szczepana, Jana Longawy, Feliksa Krawczyka, Stanisława Bobusi, Tadeusza Bugiela, Stanisława Biedronia oraz Władysława Bugiela. Pierwsza siedziba OSP znajdowała się pod Domem Ludowym (w jego piwnicy). Na budynku zainstalowany był specjalny gong służący do alarmowania mieszkańców o pożarze. Do pożarów jeźdżono konnym wozem.
W 1955 roku Poręby i Długie zostały dwoma oddzielnymi miejscowościami. Nowa szkoła została wybudowana w roku 1969. W roku 1998 otwarto nowy Dom Ludowy oraz ukończono telefonizację wsi.
Informacje zebrano z wywiadów, z mieszkańcami, gazety Gminne Wieści oraz z ogólnodostępnych żródeł Internetowych
